Klein maar fijn toneelstuk (2007), 45 minuten, 5 vrouwen, 1 man.
In het naastgelegen veld wordt een veulen geboren. Maar het
moederpaard accepteert haar veulen niet. De boer smeert het in met suikerwater,
maar nog: het moederpaard accepteert haar veulen niet. Ze wil het niet
schoonlikken. Dieren likken hun jongen
schoon. Daarmee laten ze zien dat ze het accepteren. Mensen doen het in een badje.
Op de plek waar iemand een pasgeboren baby achterliet die als Engel van
het Meer gevonden werd, identificeren zes mensen zich met deze
wanhoops(mis)daad en de mogelijke motieven. Ze menen de vrouw te herkennen van
de compositietekening en zien haar lopen in de polder. Ze verbinden zich zo
sterk met de gebeurtenis dat hun eigen levens verweven raken met dat van de
vrouw die spoorloos is en het kind dat geen toekomst heeft. Ze komen erachter
wat ze zelf missen en dromen van een mogelijke carrière als genetisch
wetenschapper.
Veulen ongelikt is een troostrijke
belofte tegenover een onvulbare leegte.
Klik hier voor een stukje tekst.
Uit het Brabants Dagblad van 29 dec 2007
Nouwens wil wel iets vertellen over de theatervoorstelling 'Veulen ongelikt, variaties op Engel van 't Meer', die enkele weken geleden is opgevoerd door acteurs van de Bossche amateurtheaterschool Picos. De voorstelling is geïnspireerd op de levenloos aangetroffen baby. In de voorstelling identificeren zes mensen zich met de wanhoopsdaad die de moeder van de baby gepleegd zou hebben en haar mogelijke motieven. Nouwens ging daar heen met vijftien collega's uit het onderzoeksteam en partners. " Nee ik kwam niet op nieuwe ideeën over de zaak. Het was wel enorm confronterend om aan het begin van het stuk het nummer Tears of Heaven van Eric Clapton te horen. Dat werd ook gedraaid tijdens de bijeenkomst bij de begrafenis van de baby. Dat was toeval want ik begreep dat de makers het niet wisten. Ik heb na afloop nog met een paar acteurs gesproken. Als ze mij hadden gevraagd wat ik er aan toe had willen voegen, dan zou het vooral gaan over de periode tijdens de zwangerschap van de vrouw. De eenzaamheid die de vrouw waarschijnlijk heeft doorgemaakt. Dit zijn vaak eenzame delicten. Het zijn moeizame zaken met verschillende dilemma's. Het boek 'Moordouders' dat ik laatst heb gelezen gaat daar over." Dat de politie-medewerkers naar de voorstelling zijn gegaan, is volgens Nouwens typerend voor de betrokkenheid van de agenten. "Het is bijzonder dat de betrokkenheid zo groot blijft. We waren er bij de begrafenis en maanden later bij de onthulling van het monumentje op het grafje."